Vejetaryen Hayat

Öncelikle evet… Ben bir vejetaryenim…
Et yemeye hafiften düşkün bir toplum içinde, çokta yalnız değilim aslında. Binlerce insan var bu yolu seçmiş.. yol derken, kötü bir şeymiş gibi gelmesin kulağınıza…!

Ben nasıl vejetaryen oldum…
Birincil hal elbette hayvan sevgisi.. Üstelik bir çok hayvana karşı korku boyutunda hisler besliyor olmama rağmen. Can almanın adil olmadığına inandığım için… seyrettiğim bir video sayesinde meat sitesinde yayınlanan.
Gördüklerim beynimdekileri pekiştirdiğinden beri.. Ben vejetaryen oldum…

Söz etmek istediğim, duygularım ve yaşadıklarım aslında…!
İstanbul gibi her şeyin el altında olduğu bir şehirde yaşayan biri için bile, zaman zaman kısarlaşan seçenekleri yaşayabiliyor bir vejetaryen. Grup halinde çıktığınız bir yemekte, insanların ‘ah canım sen ne yiyeceksin..?’ ve ya ‘sen nerelerde yiyebiliyorsun..ona göre oturalım’ yorumları can sıkıcı…
Sürekli kendinizi ‘ben uzaylı değilim…’ savunması yaparken buluyorsunuz… Herkes garip bir biçimde doymadığına inanıyor…
Doğanın bize her şeyi veriyor olduğunu anlatmaktan, adımın Papatya oluşu arasında ilginç bir bağ oluştu…

Bir vejetaryen neden eleştirilir…?
Etin hayatımızdaki önemi, daha doğrusu etten aldığımız ‘gereklilerin’ önemi, sanki başka hiçbir besinde yokmuş gibi hissetmemiz, bizi vejetaryenlikten uzaklaştırıyor. Yalnız şöyle bir handikap da var -bu konuda da bilinçli davranmak lazım – et yemiyor olmaktan dolayı, etten alamadığımız ‘gereklileri’ doğanın bize sunduklarından ‘dengeli’ beslenerek alabileceğimizi unutmamalıyız.
Vejetaryen olmak demek, diyet yapmak demek değildir…! Bu en büyük yanılgı…
Vejetaryen olan insan kilo verir, incecik olur, sağlıklıdır demek değildir…
Dengeli beslenmediğimiz sürece, ister vejetaryen olalım, ister üç öğün et yiyelim, sağlıklı olmak mümkün değil.

Bir vejetaryen için, evi dışında yemek yemek oradan göründüğü kadar zor değil arkadaşlar. Artık hemen her yerde salata, sebze yemeği, makarna gibi seçenekler mevcut. Bu seçimi yapmış insanların, bu besinleri yemekten çok daha keyif alıyor olabileceği empatisini yaparsanız, onlar için üzülmekten vazgeçebilirsiniz…!

Papatya Somer