Sosyal Durum

Araştırıcılara göre, Harezmşahlar sa­rayı da selâmlık ve harem olmak üzere ikiye ayrılırdı. Sultanların nikâhlı eşleri, cariyeleri, küçük yaştaki şehzadeler ve hizmetkârlar sarayda yaşarlardı. Hü­kümdarlar sefere çıktığı zaman umumi­yetle haremim de beraberinde götürü­yordu. Sultan Celâl ed-Dîn Sind nehri kıyısında Moğollara mağlup olduğu za­man, hareminin onların eline geçmemesi için nehre atılmalarını buyurmuştu. Bu emre uyularak başta annesi Ay çiçek Ha­tun ve eşleri olmak üzere bütün kadınlar nehre atılmıştı. Muhtemelen içlerinden biri dışında bu hatunların hepsi boğul­du. Nehirden Emir Melik’in kızı kurtul­muş, Sultan Celâl ed-Dîn de daha sonra bu kızla evlenmişti.

Diğer taraftan KarahanMardan Osman ile Han Melik’in evlenmesi münasabetiyle Türklere ait bir âdet göze çarpmaktadır. Buna göre damat, ağırla­ma ve ikram sebebiyle bir yıl süte ile kendi evine gönderilmiyordu.
Terken Hatun’un kendine ait ayrı bir “inşâ divanı” vardı. Bu divandan kendi düşünce ve arzusuna göre fermanlar çı­karılmakta idi. Ayrıca onun, sultan gibi bir tevkü vardı. Yani ele geçirilen bölge­lere gönderilen görevlilerin mühim bir kısmı Terken Hatun tarafından tayin edi­lir, icabında da değiştirilirdi. Terken Ha­tun’un ayrı sarayı ve iktaları vardı. Ge­len elçiler ile dahi yerine göre o görüş­müş ve anlaşmalar yapmıştı. Sultan Celâl ed-Dîn Harezmşah da son Selçuklu sultam Tuğrul’un kızı ve Atabey Özbek’­in karısı Melike Hatun ile evlendikten sonra onun Hoy’daki iktama Selmas ve Urmiye’yi ile ilâve etmişti.