Bir Çoklu Doğum Hikayesi

12 haftadaki ultrasonda tek yumurta ikizlerine hamile olduğumu öğrendim, şoku atlattıktan sonra hamileliğim gayet olumlu ilerledi. 28. haftadan sonra düzenli olarak doktorum tarafından kontrol edildim ve herkes bana vajinal doğumu denemem için bir engel olmadığını söyledi.

36. haftada çekilen ultrason bebeklerin iyi geliştiğini gösterdi. Ama 37. hafta 4. gün çekilen ultrasonda bir bebeğimin büyümesinin durduğu fark edildi. Tüm tek yumurta ikizlerinde olduğu gibi, bunun da nedeni bebeklerin aynı plasentayı paylaşması ama farklı amniyotik keselerde olmalarıydı. Diğer bir deyişle ikizler monokoryonik fakat diamniyotikti. Ultrason saat 4’te çekildi ve ertesi sabah sezaryen yapılması için randevu alındı. Doktorum ultrasonda bir bebeğin yatay (transvers) konumda olduğunu da gördükten sonra, vajinal doğumu uyarmak gibi bir seçeneğimiz de olduğunu söyledi. Doğumda neler olacağını kimse bilemez. En büyük korkum bebeklerin birini normal yolla diğerini de sezaryenle doğurmaktı. Ama tek bir düşüncem vardı, iki bebeğimin de sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmesini istiyordum, nasıl geldikleri önemli değildi. Kuzenimin vajinal doğumunda bulunmuştum ve o acıya neden tahammül etmeyi tercih ettiğini anlayamamıştım. Doğum çok basit ve sakin geçti. Eşim de ameliyathanede benimle birlikteydi, iki bebeğimiz de sorunsuz bir şekilde dünyaya geldi, ilk önce küçük Nicholas doğdu, sefalik pozisyondaydı ve çabucak çıkıverdi.

ikiz doğum

Ama büyümesi duran bebeğimiz Nicholas’tı. Patrick yatay pozisyondaydı bir eli kaygısızca kulağının arkasındaydı ve Nicholas’tan beş dakika sonra doğdu. Sanırım sıcak yuvasından ayrılmayıı istemedi. Plasentayı istedim: Nicholas’ın kısmı sert ve kurumuştu ama Patrick’in tarafı kırmızı ve sağlıklı duruyordu. Ne olduğu çok açıktı, doktorların sorunu bir an önce teşhis ederek harekete geçmesi beni çok memnun etti.
Tüm ekip harikaydı ama ben doğumdan iki gün sonra hastaneden kibarca kovulmuş oldum çünkü boş yatakları yoktu, iki ay sonra organize olmayı öğrendim. Bebekleri bir ay kadar emzirdim ama çok zorlandım, şimdi ikizleri biberonla besliyorum ve tüm gece deliksiz uyuyorlar. Nicholas da küçük kardeşi gibi kilo almaya başladı, ikisi de sağlıklı oldukları için Tanrıya şükrediyorum.